KÖRÜN RÜYASI

         Hiç bilmediği bir şeyi hayal edemezmiş insan. Görmediği yüzün tasvirini yapamaz, öğrenmediği duyguyu içinde besleyip büyütemezmiş. Yokluğunu yaşadığı şeylerin varlığı uzak görünür, varlığını ezberlediği her şeyin yokluğu da yük olurmuş. Ne öğrenirsek onu öğretiriz bu hayatta. Bize gösterilen yolları yürürüz çoğu zaman. Bak bu acıtır derlerse ona önyargılı yaklaşırız, elimizi uzatmaya korkarız. Burası tehlikeli düşersin derlerse oraya adım atamayız. Bilinmezlik ürkütür diye bilinenin doğruluğuna bakmadan güven duyarız. Oysa belki de bütün doğrular yanlış, bütün görünen başkaydı. 

         Dünyanın en güzel resmi görebildiğimizdir, baktıklarımız değil. Dünyanın en güzel şarkısı anlayabildiğimizdir, duyduğumuz değil. Görmek bakmaktan, anlamak duymaktan daha çok şey ifade eder hayatta. Bilincine varamadığımız her şey manasızdır. Dokunmakla hissetmenin arasında dağlar sıralanır. Anlayamazsın. Anlayamazsan yaşayamazsın. Çözemezsin sırrını yaşamın. Çözemezsen büyüyemezsin. Tutar iplerini sımsıkı ruhunun. 

          Benim ruhum çiçek doğuruyor bugün. Boyuyorum her birini binbir renge. Işıl ışıl edene kadar göğünü kalbimin, asıyorum yıldızlarımı en tepeye. Güneşle ısıtıyorum ellerimi, ay ile dolduruyorum ceplerimi, kelebek konduruyorum omuzlarıma birer birer ve bembeyaz tüyler iliştiriyorum saçlarımın arasına. 

           Öğrenemeseydim sevgiyi, okşar mıydım bir köpeğin başını? Bilmeseydim renkleri boyayabilir miydim çiçeklerimi? Anlamasaydım sesleri söyleyebilir miydim o en güzel şarkıları? Tutunabilir miydim gözyaşlarımla ruhuma? Ya görmeseydim, hangi renk olurdu rüyalarım? 

        Yaşanmayan acıdan yürürken yorulmaz ayaklar. Tatmadığın zorluğun yokuşu düz gelir insana. Sınanmadığın derdin dermanı derbeder etmez seni. Tüm sağırlar aynı sessizliği mi yaşıyor sence? Tüm körler için siyah aynı dipsizlik midir? Ya da beyaz aynı sonsuzluk? Bilmiyoruz, bilemeyiz. Kimse körün rüyasını merak etmez çünkü. Sahi sizin rüyalarınız ne renk? Ruhunuzla aynı dipsizlikte mi, umudunuzla aynı sonsuzlukta mı? Hangi renk doğurdunuz bugün çiçeklerinizi? Neresine astınız kalbinizin yıldızlarını? Bildiğiniz halde neleri bilmezden geldiniz? Anladığınız halde kimleri anlamak istemediniz? Görebiliyorsanız iyi geceler, zira çoğumuz hep geceyiz, sadece iyi değiliz...