ZİNCİR
Bilir misin, dünya sen ne yöne bakarsan o tarafa döner. Meyli hep senden yanadır. Gökyüzü sen gözünü çevirdiğin zaman oradadır. Toprak üzerine bastığını hissedersen durur altında. Rüzgar ceketini çıkartırsan selamlar seni. Güneş cesaret ister göz göze gelmek için. Ay biraz nazlıdır, her zaman göstermez tamamını. Yağmur dans etmeyi sever seninle. Bilir misin, insanlar da sen ne yöne bakarsan oradan meyleder hayatına. İyiysen iyilik bulaşır ruhuna, sıçratmazsın kötülüğü üzerine. Çünkü çamur sıçradıkça çamurdur üstüne. Penceren temizse berraktır gökyüzü. Toprağın güzelse büyür çiçeklerin. Ruhun huzurla doluysa güler yüzün. İçinde ne varsa odur dışını boyayan. Öğrendim, öğrenmeye de devam ediyorum yaşamayı ve yaşadıkça büyüyor duvara astıklarım. Doğru da olsa yanlış da olsa yazdıkça eksiliyor sayfalarım. Ve ben bilmiyorum biten sayfalar kalanlardan ne kadar az ya da ne kadar fazla... Sadece istiyor...